R.I.P Rocky

3 juli heeft mijn lieve rocky een spuitje gekregen. een maand ervoor eind mei ergens werd hij ziek. mijn moeder, richard en ik gingen nog even lekker wat wandelen met rocky en pookie en we zagen wel dat rocky het moeilijk had hij was aan het hijgen en wij dachten dat het door de warmte was niet in de gaten dat hij heel erg ziek was. tijdens het wandelen liep hij maar te hijgen en had het zwaar maar wilde ook nog wel. op een gegeven moment had mijn broer een grote stok gepakt zodat mijn broer beter kon lopen en ja natuurlijk wilde rocky hem hebben en hij probeerde steeds maar weer die stok te pakken hahaha later gooide richard die stok weg en rocky erachter na rennen stok gepakt en probeerde die stok mee te nemen het was een beetje een grote stok zo ik hielp hem maar even met dragen. iedere keer als hij niet meer kon zei ik tegen hem je kan het opgeven nooit en toen probeerde hij weer wat sneller te lopen die arme jongen. niet ver van de camping af ging het echt niet meer hij zakte door zijn pootje heen en had de tranen in zijn oogjes staan zo richard is toen naar de camping gelopen heeft de auto gehaald en mijn moeder en ik wachten bij de hond die inmiddels op de grond lag. toen rocky in de auto gestopt en richard heeft hem gelijk bij de caravan in de koelte gelegd toen wij er eenmaal waren hebben we rocky water gegeven en water over de tegels gegooid zodat hij er met zijn buik in kon liggen na die dag ging het berg af waards. ik had nog altijd hoop dat hij beter zou worden we zijn ook in die maand een paar keer naar de dieren arts geweest en gaf hem medicatie want hij had ook koorts zo volgens de dierenarts had hij geen tumor want dat kan niet met koorts zo ik had nog hoop maar het ging toch steeds slechter met rocky. 2 juni toch maar met rocky naar onze eigen dieren arts geweest en de dierenarts luisteren en toen kwam de assistente en ook luisteren ja we gaan toch foto's maken van zijn longen dat duurde echt de hele dag, rond half 5 werd ik gebeld met slecht nieuws dat hij een tumor had zo we konden hem halen en toen moesten we afscheid nemen heb de hele maandag avond en nacht bij hem gezeten hij zag er zo zielig uit. heb totaal niet kunnen slapen. lag even op bed en zeg tegen mijn kat micky sorry jongen ik slaap vannacht beneden op de bank ik kan het niet rocky alleen te laten zo ik ben op de bank gaan slapen zodat ik toch dicht bij rocky was. ik heb die avond en nacht veel bij hem gezeten met hem gepraat en zijn pootje vast gehouden. op dinsdag ochtend nog altijd bij hem gezeten de hele ochtend zijn pootje vast gehouden tot die minuut kwam dat we met hem naar de dieren arts reden. bij de dieren arts aan gekomen vertelde de dierenarts wat hij ging doen. ik ging bij rocky liggen en zei dat ie lekker ging slapen en dat het goed is. ik hield zijn poot vast en aaide hem over zijn kop. bij de eerste spuit begon hij te snurken ik moest even lachen maar had een enorme brok in de keel hield me sterk en wilde nog niet huilen pas toen ik thuis was heb ik micky gepakt en een paar dagen gehuild en ik was moe. nu 5 weken later mis ik hem nog altijd. als ik zijn fototjes zie en al die leuke dingen die we met hem deden mis ik hem behoorlijk. hij was zo'n enorm lieve hond hij maakte niks kapot en begreep me zo goed. ik zal hem nooit gaan vergeten en zal altijd aan hem denken.